Beklemiyor muydunuz?


Niye şaşırdınız, ilan ede ede yaptım?
Her ne zaman kızdıysam yine de “Siviller, masumlar, çocuklar” dedim, kendimle savaştım.

Bu şartları siz hazırladınız, sizlerin oralarda ölen ve ölecek milyarlarca sivilden de sizler sorumlusunuz. Senelerdir size insanlık teklif ettim, medenice geçinmeyi teklif ettim, mühlet verdim, akılınızın almayacağı seviyede tahammül ettim. “İnsanlık dışı işleri bırakın, istediğinize inanın, dininiz, fikriniz beni ilgilendirmiyor” dedim. “Herkes asgari seviyede insani/vicdani kurallara uysun” dedim. Çok şey mi istedim?

Şimdi, o bastığınız yeri bile ayaklarınızın altından çekip alacağım.

Artık sadece medyumlar değil, dünyadaki herkes görüyor başınıza neler geldiğini ve sizler, yarını, sonraki günleri bir görün hele…

Yaşadıklarınıza inanamayacaksınız. Film sahnesinde olduğunuzu ya da uykuda ve rüya görmekte olduğunuzu zan edeceksiniz.

Sabrın da sonu vardı ve taşırdınız….

Mehmet Fahri Sertkaya | Akademi Dergisi

Bir Yorum Yazın