Günlerdir yoğun bir görüşme trafiğinin içindeyim. Dünyanın önde gelen bütün hükumetleriyle, siyasi liderleriyle, muhalif siyasi liderleriyle, dini liderleriyle, sermaye gruplarıyla, dev bankalarıyla istediğimde görüşebiliyorum. Hatta pek çok ülkenin genelkurmay kademeleriyle de görüşüyorum. Hatta Türkiye içindeki farklı gruplarla da görüşüyorum. Hepsi benimle görüşebilmek için sıradalar. Hepsine yetişemedim, yetişebildiğim kadarıyla görüştüm, görüşmeye de devam ediyorum.

İstihbarat kaynaklarımla elde ettiğim bilgilerin tamamının isabetli olduğunu, görüşmeler yaşandıkça hep teyit etmiş oldum. Dünya gerçekten de raporlarda bana aktarıldığı gibi bir halde… Mahvolmuş, perişan olmuş bir vaziyette…

Bu görüşmelerden biri de JPMorgan ile yaptığım görüşmeydi. Daha en baştan çökük, bitik, moralsiz bir vaziyettelerdi. Açıkça destek istediler. Onları o halden çıkartmamı istediler. Herkese sunduğum şartları onlara da sundum. Benim asgari standartlarıma ayak uydurmalarının mümkün olmadığına da emin oldum, bundan sonra varlıkta kalamayacaklarına da emin oldum. Görüşme de zaten sadece birkaç dakika sürdü. Onlar da benden destek bulacaklarına ihtimal vermemişler ama son bir ümitle kapımı çalmışlar.

Yazmıştım ne halde olduklarını ama aradaki görüşmeyi yazmamıştım. Şimdi iyi niyetimden yazdım. Çünkü JPMorgan, arkasında çok yüksek sayıda gözü yaşlı insan bırakarak gürültüyle çökecek. Ben açıkça ve iyi niyetle söylemiş bulundum. İsteyen istediğin yapsın…

Mehmet Fahri Sertkaya | Akademi Dergisi