Sanki koç değil de iki koyun büyüklüğünde bir kangal köpeği gibiydi. Görünüşü tamamen koçtu ama davranışları köpek gibiydi. Çok hırçındı, zaptedilemiyordu. O koca koçun boynuzlarından yakaladım, çok kuvvet kullanarak ve uzun süre mücadele ederek ona hakim oldum. Direnmeye devam ettiği halde kafasını yere kadar indirip iyice kilitledim onu…

Sonra sahne değişti ve düşmanlarımdan birini gördüm. Trene binmiş, yayılmış, uzanmış, yük vagonunda keyifle yoluna bakıyordu. Ben trende değildim ve sanki havada uçarak onu ve treni izliyordum.

Hiç beklemediği bir anda trenin ayarı kaçtı. Tren bir istasyonda durup tekrar harekete geçmişti. Daha istasyondan çıkamadan, rayların arasına dökülmüş haldeki büyükçe taşlara takıldı. Taşlar birikti, büyük bir set halini aldı, tren gidemedi. Raylar yerlerinden söküldü. Ben yine trende değildim ve o sahnede de arkadan treni izliyordum.

Her şey çok kısa sürede oldu.
Şimdi vay düşmanlarımın haline…

Rüyanın her kısmı benim için çok hayırlı, düşmanlarım için çok kahredici şeyleri haber veriyor.

Mehmet Fahri Sertkaya | Akademi Dergisi