Bohçalı ve çetesinin, Ümit Özdağ ve çetesi ile restleşmesi bir orta oyunundan, bir danışıklı sövüşten ve dövüşten ibaret.

Bohçalı gibi Ümit’in de Mossad ile arası çok iyi. Aynı ihanetlerin, aynı kara para işlerinin içindeler. Bazı zamanlarda Bohçalının yardımına Ümit koşuyor ve bağlantılarını kullanıyor. Sorunları çözüyor, işleri hızlandırıyor.

Ümit, Soysuzla da danışıklı dövüştü. Ümit’in Adnancılarla, Haberal’la ve ne kadar Türk/İslam düşmanı varsa neredeyse hepsiyle arası iyi.

Zaman zaman PKK’ye de haberler gönderiyor. “Siz şöyle yapın, biz de peşinden böyle yapalım” diyerek danışıklı dövüşler sergiliyorlar. Perinçekle de arası iyi. Ümit’in de Perinçek’in de Fransa ile araları iyi.

Sistem hep bildiğiniz gibi… Seksen milyon insanı toptan ahmak zan ediyorlar.

Görüyorsunuz, Ümit herkese güya atar yapıyor, sıra bana gelince susup kaçıyor. Damarına basa basa mindere çeksem de gelemiyor.

Bunun babası da böyleydi, büyük haindi ve kendi iç çatışmaları nedeniyle ta Japonya’ya sürülmüştü. Türk rolü oynayan hain Ümit de Japonya da doğmuştu.

Devlet Bohçalı:

“Tüm FETÖ’cüler partimize karşı algı operasyonları kanalıyla yeni bir kalkışma başlattılar. Cinayetin gölgesi MHP’ye düşürülmeye çalışıldı; hiç kimse aklından çıkarmasın kurt kışı geçirir ama yediği ayazı unutmaz.”

Bohçalıya bu ilaçtan verin. Hezeyanları, iftiraları, yalanları, hakaretleri geçmez, bitmez ama korkudan titremesi belki durur. Belki biraz olsun sakinleşir de bu kadar düşük/devrik cümlelerle, bu kadar önü sonu hesap edilmemiş cümlelerle atar yapmaya çalışmaktan ve kendini rezil edip durmaktan vazgeçer.

Korku, insanlara çok büyük hatalar yaptırıyor. Herkes fark etmiştir ki son konuşmasında mantık yok, hukuk yok, gerçeklik yok ama korku çok.

Mehmet Fahri Sertkaya | Akademi Dergisi